Het volledige artikel kan hiet (in PDF) gevonden worden.

In het tijdschrift Europhysics van de European Physical Association Berend Smit en Susanna Garcia, chemici, schrijven over de haalbaarheid van grootschalige CCS, Carbon Capture and Storage. Zij stellen de vraag of nog in CCS moet worden geïnvesteerd als we toch af willen van het verbranden van fossiele brandstoffen. Zij stellen:

• De taak van CCS is 3-delig: de Capture, het Transport en de Storage
• Capture kost erg veel energie: in het geval van bijvoorbeeld een energiecentrale is 30% van de geproduceerde energie nodig om CO2 op te vangen.
• Met Transport en Injection is al veel ervaring in de olie-industrie waar CO2 soms wordt gebruikt om olie beter omhoog te brengen. In dit geval is Storage niet het doel. Er zijn wel technieken waarbij de CO2 achterblijft onder de grond maar dat gaat ten koste van de oliewinning.
• Er zijn enkele pilot projects om CO2 in de grond te injecteren puur voor de opslag. Hierbij wordt vooral bestudeerd van de geologische effecten hiervan zijn. Deze studies zijn moeilijk omdat die effecten pas over een hele tijd (duizenden jaren) zichtbaar worden. Grootschalige Injection projecten lopen vertraging op of worden gestaakt.
• CO2 gebruiken voor het maken van andere stoffen is zeker mogelijk maar is onmogelijk voor alle geproduceerde CO2. CO2 wordt een orde van grootte meer geproduceerd dan alle andere door de olie-industrie geproduceerde producten.
• Uitgestoten CO2 blijft 500 tot 1000 in de atmosfeer. Daarmee is het probleem vergelijkbaar met dat van splijtingsprodukten van een kerncentrale alhoewel die splijtingsproducten veilig opgeslagen liggen en niet bijdragen aan het broeikaseffect.
• Zelfs als energieproductie kan zonder uitstoot van CO2 wordt er nog steeds veel CO2 geproduceerd in de chemische, de staal en cementindustrie. Er is nog veel onderzoek nodig om dat te veranderen.